donderdag 17 juni 2010

Culturen en bizarre gevolgen



Culturen en bizarre gevolgen:


Aardewerk kapot gooien op Corfu

Op het Griekse eiland Corfu gooit men aardewerk van hun balkons op Paaszaterdag.
Men doet dit om het hardste geluid om de meeste schade. Je wordt beloond met een groot applaus.
Naar mijn menig is dit een raar en nutteloos verschijnsel. Ten eerste omdat het gewoon simpel weg gevaarlijk is en een hoop rommel geeft. Ten 2de omdat scherven geluk schijnen te brengen volgen een heidens gebruik. Totaal niet geschikt voor een christelijk feest, lijkt mij dus.
Wel vindt ik dat dit een stuk onschuldiger is dan mensen of dieren afslachten. Toch blijft het gevaarlijk. Je wilt zo’n pot niet op je hooft krijgen!!



Stierenvechten in Spanje:“
Juichende mensen, een adembenemende spanning en dan…de doodsteek. De trotse stier zakt als een pudding door zijn knieën. Stierenvechten in Spanje, een eeuwenoude traditie waar in heel Europa voornamelijk onbegrip over bestaat. Het is een wrede mishandeling van dieren voor het plezier van de mens, roepen de tegenstanders. Ook al zijn ze in de minderheid, in Spanje zijn veel mensen trots op dit ‘oude gevecht tussen mens en dier’. De Europese Unie moet zich vooral niet met deze zaak gaan bemoeien.
Het verhaal van de voor en tegenstander:

Je gaat toch ook niet staan juichen bij een moord op een mens?” Voor Miguel Ángel Payá (30) is het glashelder: stierenvechten staat gelijk aan moord. “Als klein kind was ik al weg van dieren, terwijl mijn ouders en grootouders van het stierenvechten houden. Als ik tussen de middag bij mijn grootouders at, was er vaak een stierengevecht op tv. Ik vond het verschrikkelijk en kneep mijn ogen dicht op de bank.” Miguel Ángel ging later bij de Dierenbescherming werken en doet vaak mee aan protestacties. “Als er een vrouw wordt mishandeld, vindt iedereen dat een schande, maar voor mij is dit minstens hetzelfde.”Protest met pamflettenMaar is het dan geen traditie die bij Spanje hoort? “Het is dierenmishandeling en dat kan nooit bij een land horen”, zegt Miguel stellig. “De mens ontwikkelt zich, en moet fouten in zijn cultuur schrappen. Net zoals de steniging van moslimvrouwen in Afrika, dat is achterhaald en echt niet meer uit te leggen in deze moderne maatschappij.” Miguel Ángel heeft nog nooit een echt stierengevecht bijgewoond. “Het enige dat ik doe is tijdens een gevecht voor de arena protesteren. Ik deel pamfletten uit en we roepen leuzen naar de toeschouwers. Sommigen worden boos, anderen proberen ons over te halen eens te komen kijken. Maar nooit van mijn leven zet ik een stap in een arena.”


In opleiding Uiterst geconcentreerd geleid Diego Hernández (17) zijn rode doek (muleta) langs zijn lichaam. De Madrileense tiener is sinds twee jaar in opleiding bij de Escuela de Tauromaquia de Madrid om stierenvechter te worden. “Stierenvechten hoort bij Spanje”, zegt de jonge toreador, “de mensen die tegen zijn hebben er geen verstand van. Ze moeten eens komen kijken naar een gevecht en zich verdiepen in de gedachte erachter. Dan kan ik ze vast overtuigen dat het niet zielig is voor de stier, het is juist een eer om in de arena te sterven.”Krachtmeting tussen mens en dier. Een stier die in de arena sterft, heeft voor het gevecht vijf tot zes jaar vrij in de wei mogen rondhuppelen. Het vlees wordt dan ook als het beste van het beste beschouwd. “De stier is een trots beest dat zich tot het laatste moment blijft verzetten. Het is een krachtmeting tussen mens en dier. De stierenvechter loopt zelf ook het risico dat de stier hem te snel af is. Er zijn genoeg grote helden in de arena gestorven”, zegt Diego ietwat opgewonden. Op dat moment komt er een ambulance aanrijden. “Die staat altijd klaar tijdens de les.Want je weet maar nooit.”Is het nu dan echt zo zielig voor die stier? Is het niet heel schijnheilig om deze traditie te verwerpen maar wel het gehakt in de supermarkt te kopen van een koe die nooit daglicht heeft gezien? De jongens op de school zagen er heel serieus uit, ze trainen elke dag na school en zien het echt als een eer ooit een groot toreador te worden. Kan ik dit als buitenstaander zomaar verwerpen?


Geboren in SpanjeVan alle Spanjaarden is een kwart voorstander en een kwart echt tegenstander van stierenvechten. Ongeveer de helft heeft er niets mee en vindt het allemaal maar best is mijn inschatting. Maar hoe komt het dat er toch nog zoveel mensen weg zijn van deze in mijn ogen toch zeker vreemde traditie? “Een corrida is prachtig om te zien, ik ga er af en toe heen. Het hoort bij Spanje en moet zeker niet verdwijnen”, is wat de jongere bezoekers mij vertellen. Ook al voelt dit land als mijn tweede thuis, om stierenvechten te kunnen waarderen had ik hier denk ik ook geboren moeten zijn…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten